حضور مترجم در متن روایی

این مقاله، حالت‌های حضور مترجم را در متن روایی ترجمه شده بررسی می‌کند. ابتدا، به پیشینة بحث اشاره می‌شود. آنگاه، به نقل از هرمانز که معتقد است متن ترجمه شده از آنِ صدای دومی است که همیشه در متن ترجمه شده حضور دارد، به سه حالت حضور مترجم به همراه نمونه آثار ترجمه شده، اشاره می‌شود: حالت‌(هایی) که در آن جهت‌گیری متن به سمت خواننده مستتر است؛ حالت‌(هایی) که زبان خود را بازتاب دهد یا به خود ارجاع دهد؛ حالت‌(های) بیش تعیّن‌پذیری بافت محور. سپس در بررسی این حالت‌ها، به مباحث پیدایی و ناپیدایی؛ مقاومت و اقلیت‌سازی ونوتی نیز اشاره شده، شیوه‌های غرابت‌سازی/ زدایی نیز ذکر می‌شود. در پایان به دیگر شیوه‌های حضور مترجم در سطح مسایل زبان محور نیز اشاره می‌شود.